Vandaag is de kofferbakverkoop op het terrein van recreatieoord Binnenmaas.
Een mooie dag om er een kijkje te gaan nemen en wie weet, iets leuks op de kop te tikken.
Een vintage koffer, jurkje, schoenen.
Boeken, antiek, minder antiek, zelfverzonnen antiek.
Alles vanuit de kofferbak te koop.
Je kunt het zo gek niet verzinnen of het ligt er op een kleedje of zeil.
Het zou fijn zijn als de kofferbak leeg is aan het eind van de dag en zo niet, dan gaat de waar mee naar huis om voor de volgende verkoop opgeslagen te worden.
‘Heb je nog spullen waar je vanaf wil? Kleding die je niet meer draagt, borden, kopjes, boeken? Het maakt niet uit wat, overal is wel een klant voor. Het is gezellig en wie weet hou je er nog wat aan over, kan je van uit eten of iets leuks gaan doen.’
Een goede kennis waar ik op visite was, een ervaren kofferbakverkoopster, vond het wel wat voor mij.
Dit was vorig jaar.
Ik stond niet te springen maar na enig aandringen en door enthousiaste verhalen van haar kant ging ik overstag.
Zeven april 2013 was het zover.
Dochterlief ging ook mee want een puber kan altijd een extraatje gebruiken.
Kleding en schoenen waren verzameld en ingeladen om in te ruilen voor klinkende munten.
Een hondenmandje die te klein was geworden voor de opgroeiende pup, boeken, potjes en allerhande rommeltjes lagen in dozen om ten minste nog een etentje op te gaan leveren.
Daar zou ik wel even voor gaan zorgen.
Een oude fleecedeken was de winkelvloer waarop de waar uitgestald zou worden.
Bij het recreatieoord aangekomen wist ik niet wat ik zag.
De file begon al honderden meters voor de ingang, auto’s stonden rijen dik te dringen om het beste plekje te bemachtigen op het terrein.
Dit alles op zondagochtend heel vroeg, te vroeg.
Het weerbericht zag er goed uit, zon en een graadje of 20.
Toen we om 7 uur (!) naar de auto liepen waren de ramen dichtgevroren en moest de schrapper er aan te pas komen.
Het mocht de pret niet drukken, het zou vast snel warmer worden…
Complete behangtafels, kledingrekken, afdekzeilen, dozen, stoelen, inboedels werden achter en rond de auto’s en busjes gestald.
Iedere centimeter werd benut en afgebakend.
Daar kwamen dochterlief en ik met ons dekentje.
We verdwenen met onze waar compleet tussen alle kofferbakwinkels.
Het zag er nogal zielig uit en zo voelden we ons ook.
Dat dekentje hadden we beter om onze verkleumde lichamen kunnen vouwen want het was koud en het bleef koud!
Omdat we bij ons luciferwinkeltje moesten blijven konden we geen stukje gaan rennen om warm te worden en binnen een half uur zagen we blauw van de kou.
Overal om ons heen werd de voorraad in razend tempo klein maar ons kleedje bleef zo zielig als hij was.
Rond een uur of 12 stond de zon hoog genoeg om alle auto’s te laten baden in het licht maar wij stonden precies de verkeerde kant op met onze kofferbak, we bleven in de schaduw.
Aan het eind van de lange, lange dag stapten we met een winst van, welgeteld, 15 euro in de auto.
Genoeg voor een patatje met een frikandel, een etentje thuis dus.
Dit jaar slaap ik uit.
Misschien ga ik nog wel even kijken maar de verkoop laat ik aan de echte fanatiekeling over, die verkopen ten minste genoeg voor een etentje.
Column van Mary Romijn
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
